do góry
Przeciwdziałanie
przemocy
Informacje ogólne

PRZEMOC to jednorazowe albo powtarzające się umyślnie działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osób najbliższych, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.
(Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1390))

PRZEMOC W RODZINIE może przybrać formę:

  1. PRZEMOCY FIZYCZNEJ: popychanie, szarpanie, ciągnięcie, szturchanie, klapsy, ciągnięcie za uszy, włosy, szczypanie, kopanie, bicie ręką, pięścią, uderzenie w twarz – tzw. „policzek”.
  2. PRZEMOCY PSYCHICZNEJ: obrażanie, wyzywanie, osądzanie, ocenianie, krytykowanie, straszenie, szantażowanie, grożenie, nieliczenie się z uczuciami, krzyczenie, oskarżanie, obwinianie, krzywdzenie zwierząt, czytanie osobistej korespondencji, ujawnianie tajemnic, sekretów, wyśmiewanie, lekceważenie, używanie wulgarnych epitetów itd.
  3. PRZEMOCY EKONOMICZNEJ: celowe niszczenie czyjejś własności, pozbawienie środków lub stwarzanie warunków, w których nie są zaspokajane niezbędne dla przeżycia potrzeby, np. niszczenie rzeczy, włamanie do zamkniętego osobistego pomieszczenia, kradzież, zabieranie pieniędzy, dysponowanie czyjąś własnością, zaciąganie pożyczek „na wspólne konto”, sprzedawanie osobistych lub wspólnych rzeczy bez uzgodnienia, zmuszanie do spłacania długów.
  4. PRZEMOCY SEKSUALNEJ: gwałt, wymuszanie pożycia seksualnego, nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych, zmuszanie do seksu z osobami trzecimi, sadyzm w pożyciu, wyśmiewanie wyglądu ciała i krytyka zachowań seksualnych, itp.

Do zjawisk przemocowych w rodzinie zalicza się także ZANIEDBYWANIE. Dokonuje się ono przez ignorowanie potrzeb drugiego człowieka, lekceważenie go, czy nie poświęcanie mu należytej uwagi. Zaniedbywanie może przybierać wymiar: fizyczny (jest ono szczególnie widoczne w przypadku dzieci głodnych, nieodpowiednio ubranych, brudnych), ale także psychiczny, który polega na nie okazywaniu uczuć.

PAMIĘTAJ!

OFIARĄ PRZEMOCY W RODZINIE może być:
  • Dziecko
  • Współmałżonek
  • Partner
  • Osoba niepełnosprawna
  • Osoba starsza

(Rys. na podstawie: http://www.sowiik.pl/index/pages/nameUrl/interwencja-kryzysowa)

Leonora E. Walker twórczyni teorii „Cyklów Przemocy” badając kobiety doznające przemocy w rodzinie opisała pewne cyklicznie pojawiające się w ich związkach zdarzenia. Na cykl przemocy składają się trzy następujące po sobie fazy:

I FAZA NARASTANIA NAPIĘCIA – faza, w której tworzy się napięcie. Partner jest ciągle zirytowany, każdy drobiazg, incydent wywołuje jego złość. To prowadzi do awantur, kłótni. Partnerka stara się uspokoić sytuację, wypełnia skrupulatnie swoje obowiązki, spełnia zachcianki partnera, próbuje wyjść naprzeciw jego oczekiwaniom. Usprawiedliwia ona wszystkie jego negatywne zachowania. Atmosfera staje się napięta, trudna do wytrzymania. Ta faza trwa od kilku dni do kilku a nawet kilkunastu, kilkudziesięciu lat.

II FAZA GWAŁTOWNEJ PRZEMOCY – następuje eskalacja przemocy. W tej fazie partner staje się gwałtowny. Każdy drobiazg wywołuje awanturę a w konsekwencji użycie siły fizycznej. Skutki takiego zachowania mogą być różne: od podbitego oka do połamanych kości a nawet śmierci. Kobieta niezależnie od tego jak bardzo się stara nie jest w stanie zatrzymać wybuchu agresji. Po zakończeniu aktu przemocy nie może uwierzyć w to, co się stało. Jest najczęściej w szoku. Ofiara traci chęć do życia, jest zrezygnowana, bierna.

III FAZA MIODOWEGO MIESIĄCA – sprawca zdaje sobie sprawę, że posunął się za daleko. Odczuwa skruchę, żal, chce naprawić wyrządzone szkody. Obiecuje poprawę, że „to się nigdy już nie powtórzy”. Sprawca przynosi kwiaty, prezenty, staje się miły, czuły. Ofiara zaczyna wierzyć, że to było jednorazowe zdarzenie. Zmiana w zachowaniu sprawcy sprawia, że ofiara ma nadzieję na trwałą zmianę sprawcy. Ofiara i sprawca zachowują się jak świeżo zakochana para. Ta faza zazwyczaj po jakimś czasie przemija i na nowo rozpoczyna się faza narastania napięcia.

Aktualności

© 2018 PCPR W LUBLIŃCU
Projekt i wykonanie: Mirosław Włodarczyk