Od października 2022 roku, dzięki współpracy z Polskim Towarzystwem Superwizji Pracy Socjalnej uczestniczymy w projekcie Wsparcie rozwoju pracowników polskiego systemu pomocy społecznej. W ramach projektu zatrudnieni w naszym Ośrodku pracownicy socjalni, koordynatorzy pieczy zastępczej, asystenci rodziny oraz inne osoby działające na rzecz dobra dzieci, mogą korzystać z regularnej, grupowej superwizji prowadzonej przez certyfikowanych superwizorów pracy socjalnej. Projekt superwizyjno-szkoleniowy finansowany jest ze środków UNICEF. Głównym celem projektu jest zapewnienie profesjonalnej i efektywnej pomocy osobom, które w wyniku wojny w Ukrainie znalazły schronienie w naszym kraju.  Merytoryczne i superwizyjne wsparcie pracowników pomocy społecznej zwiększa szanse osób uciekających przed wojną (i ich dzieci) na pełniejszy dostęp do wysokiej jakości usług świadczonych przez nasz system.

Pracownicy służb społecznych na co dzień pracują z osobami wymagającymi szczególnego wsparcia, przez co często narażeni są na działanie czynników, które mogą wywoływać między innymi stres oraz wpływać na przeciążenie pracą. Jednocześnie wymaga się od nich pracy w oparciu o wysokie standardy metodyczne i etyczne. Superwizja pracy socjalnej ma na celu utrzymanie standardu pracy, a także efektywniejsze, bardziej profesjonalne i skuteczniejsze dostarczanie pomocy osobom i rodzinom. Stąd uczestnictwo w superwizji pracowników służb społecznych jest wyrazem profesjonalnego i odpowiedzialnego podejścia do pracy i osób którym udziela się pomocy.

Czym jest superwizja?

Najogólniej rzecz ujmując jest to metoda wspierania specjalistów (np. pracowników socjalnych, psychoterapeutów, lekarzy…) w ich pracy. Można też rozumieć superwizję, jako szczególną formę uczenia się, rozwijania czy podnoszenia swoich kompetencji. W praktyce zwykle superwizja wygląda tak, że spotyka się grupa np. pracowników socjalnych z superwizorem i przez kilka godzin omawia się pracę tych pierwszych (to samo może się dziać w kontakcie indywidualnym).

Co robimy na superwizji?

Rozmawiamy. Możemy opowiedzieć innym o trudnych sytuacjach, przedstawić najbardziej problematyczne przypadki z pracy. Wspólnie analizujemy sytuację klienta i szukamy najlepszego dla niego rozwiązania. Jest to dobra okazja, żeby skorzystać z wiedzy i doświadczenia innych uczestników (i superwizora). Możemy też badać swoje trudności w kontakcie z klientem, przeszkadzające emocje czy elementy pracy, które są stresogenne. Możemy też zająć się na przykład współpracą w zespole/ośrodku, poszukać rozwiązań ewentualnych konfliktów albo poszukać lepszych, efektywniejszych metod współdziałania.